Bijna niets is zo betoverend als het klaterende water van een waterval. In Catalonië zijn er tal van spectaculaire watervallen die vaak alleen te voet bereikbaar zijn. In dit artikel laten we je kennis maken met enkele van de meest spectaculaire watervallen om al wandelend te bezoeken.

Salt de Sallent, bonus van het pittoreske Rupit

Rupit (i Pruit) staat hoog aangeschreven als een van de meest charmante dorpjes in Catalonië. Wat veel mensen niet weten, is dat dit kleine dorpje in het binnenland van Catalonië iets extra's biedt voor bezoekers die een ontspannen wandeling willen maken: Salt de Sallent. Met een hoogte van ongeveer 100 meter komt deze waterval echt tot zijn recht, vooral na een stevige regenbui. Om er te komen, wandel je vanaf de parkeerplaats door het oude gedeelte van het dorpje naar bijna het einde. Op een klein pleintje geeft een bord de richting naar de Salt de Sallent aan, en je volgt een pad dat je via een klein tunneltje het dorp uit leidt.

Aangezien je langs de rivier loopt, hoef je je geen zorgen te maken over de route, zolang je maar met de stroom meegaat. Onderweg kom je eerst langs een brede, maar lage waterval met de naam Saltant dels Sabaters. Niet veel later opent het landschap zich, en daar sta je dan aan de bovenkant van de Salt de Sallent, met een adembenemend uitzicht over de vallei als beloning voor je inspanningen. Als je de waterval goed wilt zien, volg dan het pad links langs de waterval naar een uitkijkpunt waar je een prachtig zicht hebt op de waterval in al zijn glorie. De terugweg gaat langs hetzelfde pad terug naar het dorpje, waar je in een van de lokale restaurants kunt genieten van de heerlijke regionale keuken.

Niu de l’Àliga, verborgen paradijs voor wandelaars

In Alt Camp bieden de bergen van Prades een adembenemend wandelgebied. Een absoluut hoogtepunt is de betoverende waterval genaamd Niu de l’Àliga (adelaarsnest). Om hier te komen, parkeer je bij het recreatiegebied van Mas de Forès, net buiten Alcover. Hier bevind je je in de Glorieta-vallei, vernoemd naar de rivier die je tijdens deze route stroomopwaarts volgt. Op de parkeerplaats staat een informatiebord met uitleg over de vallei. Volg de borden naar Central over een prettig zandweggetje. Het pad wordt af en toe smaller, maar blijft goed te volgen. Je moet zelfs de rivier oversteken, maar gelukkig helpen betonnen blokken je om droog aan de overkant te komen. Onderweg passeer je de ruïnes van een oude waterkrachtcentrale voordat je een stevige afdaling maakt naar de Niu de l’Àliga.

Eenmaal bij de waterval waan je je in een tropisch paradijs. Het kristalheldere water van het bassin en het klaterende witte water van de waterval stralen natuurlijke rust uit. Voor de terugweg kun je kiezen om aan de noordkant van de rivier terug te lopen, waarbij je twee kleine houten bruggetjes oversteekt om de route wat avontuurlijker te maken.

Camino de la Foradada, de sprookjeswaterval

Het dorpje Cantonigròs in Osona ligt aan de wit-rood gemarkeerde GR-151. Nu is de GR-151 een behoorlijk lange wandelroute, maar als je vanuit het dorpje de route 45 minuten volgt, kom je uit in een waar sprookjeslandschap. Startpunt is de parkeerplaats van het plaatselijke voetbalveld van waaruit de route met GR-markeringen direct goed te zien is. De route gaat door het bos en kan na regen een beetje glad zijn, maar dankzij de wit-rode markeringen raak je niet snel de weg kwijt. Na een tijdje kom je bij een bord dat aangeeft dat je nog maar 10 minuten verwijderd bent van La Foradada. Het laatste stukje vraagt wat meer aandacht, want nu daal je af naar het indrukwekkende bassin van La Foradada: een betoverende waterval die door een groot gat in de muur van de bijna gesloten vallei stroomt. Na een picknick volg je dezelfde route terug naar de parkeerplaats waar je de auto hebt achtergelaten.

In het hart van het nationale park: Cascada de Sant Esperit

Het nationale park Aigüestortes i estany de Sant Maurici mag natuurlijk niet ontbreken als het over wandelen langs en naar watervallen gaat. In dit park zijn er tal van watervallen, daar dankt het park immers een deel van zijn naam aan. Één van de meest spectaculaire watervallen is eigenlijk niet één waterval, maar een reeks van verschillende watervallen: Cascada de Sant Esperit. Het beginpunt van de route ligt in het hart van het nationale park.

Als je niet het hele eind vanuit Boí wilt lopen, kun je bijvoorbeeld met een jeeptaxi komen. Er is een klein informatiehuisje waar je meer te weten kunt komen over het park. Vanaf het huisje loop je ongeveer 100 meter terug over de weg, tot je een geel paaltje ziet. Deze paaltjes markeren de route en maken het volgen ervan dus lekker makkelijk. Onderweg kom je ogen te kort, maar de kroon op de route is het uitzichtpunt over de Cascada de Sant Esperit en het nabijgelegen Estany Llebreta, een idyllisch bergmeer. De omgeving leent zich perfect voor een picknick, dus zorg dat je genoeg eten en drinken bij je hebt om er een lange pauze van te maken. Terug loop je weer langs dezelfde route tot aan het informatiehuisje, waar je eventueel de jeeptaxi terug naar de ingang van het park kunt nemen.

Even onbekend als spectaculair: Gorg de la Febró

In de comarca Baix Camp, in de buurt van de stad Tarragona, ligt een vrij onbekend maar bijzonder spectaculair natuurgebied bij het kleine dorpje La Febró. Het is vrij onbekend omdat er geen grote toeristische trekpleisters direct in de omgeving zijn, maar bijzonder spectaculair dankzij de vele kloven die zijn uitgesleten door meerdere elkaar opvolgende watervallen. De route begint aan de T-704, tussen La Febró en Vilaplana, waar de wit-rode GR-7 de weg kruist (ongeveer ter hoogte van kilometerpaal 25). Je volgt eerst de richting Arbolí over een prettig te bewandelen zandweggetje. Daar waar auto’s niet meer verder kunnen, wordt de route een stuk interessanter, met al snel het eerste uitzichtpunt over de eerste gorg (kloof), welke ook direct de grootste is van de serie die je achtereenvolgens op deze route zult zien: El Gorg. Daarna volgt El Gorguet en als je nog verder afdaalt uiteindelijk La Gorguina. Om weer terug bij de auto te komen maak je rechtsomkeer, maar nu is de route wat zwaarder omdat je het hele stuk dat je bent afgedaald nu bergopwaarts moet lopen. Daardoor zal de terugweg je ongeveer een half uurtje meer kosten dan de anderhalf uur die je erover deed om bij de laatste waterval te komen.

Hoe uitnodigend ook: ga niet zwemmen

Natuurlijk is al dat water tijdens deze wandelingen bijzonder uitnodigend om een verfrissende duik te nemen. Denk er echter aan dat dat in de meeste gevallen verboden is om de natuur te beschermen. Zonnecrème dat oplost in het kristalheldere water kan bijvoorbeeld een fatale uitwerking hebben op de lokale fauna en daarom is het in de meeste gevallen verboden om een duik te nemen. Bewaar die duik liever voor het zwembad op de camping of bij het hotel.