Er zijn grofweg twee fietsmekka´s in Europa waar profrenners de laatste decennia massaal hun intrek hebben genomen. De ene heet Monaco, aan de Franse Côte d´Azur. Het andere heet Girona en is een charmante uitvalsbasis om Catalonië te ontdekken op twee wielen. Som-hi!

Naar schatting met 170 zijn ze, de wielrenners, ploegleiders en andere figuranten uit het profpeloton die in Girona wonen. De hoofdstad van de gelijknamige provincie in de autonome regio Catalonië telt een kleine 100.000 inwoners en ligt midden in de driehoek Barcelona - Pyreneeën - Costa Brava. Vier dagen lang was deze verborgen parel mijn uitvalsbasis voor een heerlijke fietstrip, toen de lente ten einde kwam en het landschap prachtig groen kleurde.

De grootste troef van Girona als fietsbestemming is dat je er alle kanten uit kan. En dat je in die ruime omgeving van alles wat kan vinden: middengebergte, hooggebergte, gravelpaden, middeleeuwse dorpen, natuurparken, technische afdalingen, vulkanen, meren, ... Maar ook de Costa Brava met haar talrijke stranden, baaien, uitgaansbuurten en vissersdorpjes.  

Dat laatste landschap zoek ik op tijdens de eerste dag van mijn trip. Een adembenemende tocht brengt me langs de rotsachtige baaitjes en het azuurblauwe water van de Middellandse Zee. In dit geaccidenteerde terrein achter de stranden van de kustlijn is de keuze uit cols tot een meter of 1.250 quasi eindeloos. Het hooggebergte laat ik tijdens dit bezoek links liggen, maar ook dit terrein is vanuit Girona vlot te bereiken, zoals je in mijn andere blogpost kan lezen. Op 40 minuutjes sta je vanuit Girona al aan de voet van de Pyreneeën.  

Die immense variëteit aan trainingswegen is maar één van de verklaringen voor de honderden profrenners wereldwijd die in deze stad hun intrek hebben genomen. De vlotte bereikbaarheid van de stad speelt daarin zeker mee. De internationale luchthavens van Barcelona en Girona zijn nabij en liggen in vogelvlucht slechts 100 kilometer uit elkaar.    

Een renner traint niet graag in de regen. Ook de profs niet, zij die 350 dagen per jaar op hun fiets zitten. Het zuiderse klimaat maakt dat de thermometer in Girona amper onder de pakweg 10 graden zakt. Het ganse jaar door comfortabel fietsen dus! Ik reed er begin juni in een aangename 22 à 25 graden. Maar hartje zomer een fietsvakantie plannen in Catalonië is echter minder aan te raden. Vooral op de wegen rond de kustgebieden kan het dan erg druk zijn. Je zal dan ook voor dag en dauw in het zadel moeten klimmen, wil je niet in de verzengende hitte terechtkomen.  

Game of Thrones

Er zijn wel meer fietsregio’s die bovengenoemde troeven op tafel kunnen leggen. Maar wat Girona uniek maakt, is haar veelzijdigheid. Liefhebbers van cultuur en gastronomie komen in deze stad en bij uitbreiding de streek flink aan hun trekken. In het bruisende stadscentrum van Girona is het leven goed en vliegt de ´après bike´ zo om op de gezellige terrasjes van Plaça de la Independència, het grootste en bekendste plein in de binnenstad.  

Ach, eigenlijk kan je op elke straathoek in Girona goed en goedkoop eten en drinken. Na een verfrissende douche na de rit is het heerlijk slenteren door de charmante steegjes en genieten van de gezellige drukte. Je ziet er ook de ene na de andere loper, fietser of triatleet passeren. Die sportieve ‘vibe’ maakt deze stad uniek. Als fietser voel je je er niet als een buitenaards wezen in een lycrapak met een helm op. Je zal er net sneller een gesprek met anderen kunnen aanknopen. Deze hele stad ademt sport en wielrennen.  

Er valt genoeg te ontdekken in Girona om er een paar dagen te spenderen. Op wandelafstand van het stadscentrum vind je het historische stadscentrum genaamd ‘Barri Vell’, één van de best bewaarde stukjes middeleeuwen van heel Spanje. Liefhebbers van de populaire tv-serie ‘Game of Thrones’ zullen dit fotogenieke decor zeker herkennen, want hier werd het zesde seizoen opgenomen. Een gegidste rondleiding langs de filmlocaties zorgt gegarandeerd voor ‘oohs en aahs’.  

Wat kan je nog zoal doen als je benen nog niet helemaal aan flarden gereden zijn in het Catalaanse middengebergte? Vlakbij de middeleeuwse kathedraal ligt nog een toeristische attractie, zij het van een andere aard: het voormalige huis van Lance Armstrong. De verguisde Amerikaan was de eerste wielervedette die verliefd raakte op Girona. Een tiental jaar maakte hij van Girona zijn thuisbasis in zijn voorbereiding op de Tour de France, de wedstrijd die zeven keer wist te winnen maar waarvan hij om gekende redenen niet op de erelijst voorkomt.

In het wiel van Armstrong

Over Armstrong gesproken. Eén van zijn vroegere trainingstochtjes in Girona kan je eenvoudig nafietsen. De ´Armstrong loop´ is een bekende heuvelachtige lus van 58 kilometer met daarin twee beklimmingen die de Amerikaan aanwendde voor korte trainingen aan hoge intensiteit. Het is slechts één van de ontelbare prachtige ritten rondom Girona die op het internet terug te vinden zijn - opnieuw een voordeel van een regio die geleefd wordt door wielrenners.  

Misschien wil je wel in het wiel kruipen bij de profs? Dan maak je het meeste kans als je ´s ochtends rond een uur of acht afzakt naar de Pont de Pedra, een populaire verzamelplek voor groepsritten. Deze brug over de Onyar rivier kijkt uit op de kleurrijke gevels van de Gironese stadshuisjes, een plaatje dat steevast terugkeert op postkaarten van de stad. De laatste jaren wordt er weliswaar minder samengetroept maar geen nood, de kans is nog steeds groot dat je op een doorsnee fietstocht een handvol profrenners kruist.  

Na afloop van mijn laatste rit in dit fietsparadijs eindig ik in één van de acht bakkerijen van Robert Bellsolà. Die naam doet bij u wellicht geen belletje rinkelen, maar in Girona kent iedereen de sympathieke ondernemer annex fietsfanaat. “Er zijn veel plekken zoals Girona”, vertelt Bellsola nadat hij me heerlijk stuk gebak toeschuift. “Maar het is de combinatie van factoren die deze stad aantrekkelijk maakt voor wielrenners: zacht klimaat, diversiteit in trainingswegen, goede bereikbaarheid, veiligheid, …”

Goedkoop en veilig

Bellsolà is een rasechte Catalaan. Hij hielp al ettelijke profs bij hun integratie in Girona. Niemand die beter kan verklaren waarom deze stad zo in trek is bij fietsers. “Een appartement huren kost hier tussen 800 en 1.500 euro”, vertelt Bellsolà. “Dat is goedkoop, zeker in vergelijking met andere plaatsen waar veel profs leven. Zoals Monaco of het Comomeer. Hier is ook weinig werkloosheid en criminaliteit. Maar weet je wat de profs vooral appreciëren aan Girona? Dat ze met rust gelaten worden. Wij Catalanen zijn gentlemen. Wij respecteren bekende mensen en laten ze hun leven leiden. Anders dan in Italië, waar vedetten opgeëist worden. Een profrenner zal in Girona ook niet wegkwijnen in eenzaamheid, want de wielercultuur is hier volledig ingeburgerd.”

Een wielercultuur, waarin ook ik me ten volle liet onderdompelen. Wie er ooit zelf geweest is, zal het beamen. Girona moet op de to do-lijst van elke zichzelf respecterende wielertoerist staan. Waar wacht je nog op?